. . . یادداشتهای رامتینجباری
قد می کشمروی نوک پنجهبالا می آیمتا خود خودتطعم گس لبهایتمرا تا پاییز و خرمالو می بردامانمی دانم چراپاییز این روزها بارانی تر از همیشه است
بوسه هر فاصله ای را کم می کند..بوسه حتی تلخ ترینش هم شیرین است...
ارسال یک نظر
۲ نظر:
قد می کشم
روی نوک پنجه
بالا می آیم
تا خود خودت
طعم گس لبهایت
مرا تا پاییز و خرمالو می برد
اما
نمی دانم چرا
پاییز این روزها بارانی تر از همیشه است
بوسه هر فاصله ای را کم می کند..بوسه حتی تلخ ترینش هم شیرین است...
ارسال یک نظر