جوانه

نگاه را از دستان ات دریغ نکن
بگذار بتابد خورشید از دو سو،
از سرانگشتی که به آب اشاره می کند سبز می شوم

ریشه از رگ های تو می گیرم
آرام، آرام
طپشِ قلبِ جنگل را می شنوی؟