سلام، خسته نباشی.
امیدوارم شما هم بازی استقلال-سایپا را دیده و آنرا به خاطر داشته باشید. نگران عدم استقبال تماشاگران بودید که البته نگرانی کاملاً بجایی است ولی امیدوارم نگوئید این عدم استقبال مختص استقلال است، که اگر به یاد داشته باشید اخیراً برای تیم ملی با بلیط رایگان در حدود سیصد نفر آمدند و برای پرسپولیس نیز جمعیت در همین اندازه های دیدار استقلال بود و چرایی این دلسردی هواداران نیز اظهر من الخورشید است! اگر توده های انبوه ابر مجالش دهند! که فقط یکی از چندین و چند علتش عدم نتیجه گیری مناسب باب دل توده ی عام تماشاچیان است.
همین تعداد تماشاچی اندک اما از دقیقه 23 علیه تیم محبوب خود شعار دادند و شعارهای تندی هم دادند و اصلاً و ابداً به نظر نمی رسید، کسی آن ها را هدایت کرده باشد! که اگر هدایت شده بودند از دقیقه 23 علیه تیم به ظاهر محبوب خود شعار نمی دادند! راستی، از خود پرسیده اید که چرا همیشه فقط علیه «غیر از یک نفر خاص!» در زمانهای عدم نتیجه گیری استقلال در فصول اخیر شعار داده می شود؟ نکند استقلال برای نتیجه گیری فقط باید از یک نفر خط بگیرد؟
دوست خوبم! مردم ما فوتبال را خوب می فهمند. تماشاگران پرسپولیس به خوبی می دانستند مشکل تیم شان کرانچار نیست، آنها حتی به خوبی می دانستند مشکل تیمشان از جنس فوتبال نیست! و به همین خاطر منتظر ماندند تا برخی به مراد دلشان برسند تا شاید بخت با پرسپولیس یار شود. و این چه دخلی دارد به شعارهای تماشاچیان (و نه هواداران!) استقلال علیه واعظ آشتیانی، آنهم بخاطر اظهارات ابتدای فصل اش و البته حمایت از مرفاوی!! یعنی شما انتظار داشتید مدیرعامل در شروع فصل از سرمربی منتخب اش حمایت نکند! درواقع شما معتقدید تماشاچیان معترض از دقیقه 23! مصاحبه های ابتدای فصل مدیرعامل، انگیزه این نوع هواداریشان است!؟ آیا خوردن یک گل در یک سوم ابتدایی زمان مسابقه نشانه پسرفت یک تیم است! و این واکنش باید آنقدر تند باشد که حتی حرمت پیراهنی که بر تن بازیکنان هم هست از یاد برود!
هوادار چیست؟ یا نه، عذر می خواهم. هوادار کیست؟ فرض کنید من به هوای شما یا همان به هواداری از شما به یک مسابقه مچ اندازی شما با یک دوست دیگرتان می آیم و از همان لحظات نخست که مچ شما کمی خم می شود هرچه به زبان ام می آید نثارتان می کنم، چراکه مثلا رنگ پیراهن آنروزتان باب سلیقه من نیست و من به تلافی آن، از این کمی خم شدن مچ دستتان سوء استفاده می کنم! آیا من هوادار شما بوده ام!؟
آنروز یک جوان 20 ساله در نیمه دوم به میدان آمد که از همه بازیکنان استقلال بهتر بود و یک تنه فشار بسیاری را به دفاع سایپا آورد. اما آیا این جوان 20 ساله خود شخصاً و از سر کنجکاوی به زمین مسابقه آمد؟ یا بوده اند کسی یا کسانی که در این تصمیم گیری و تصمیم سازی نقشی داشتند!
استقلال بازهم در خانه دو امتیاز از دست داد. استقلالی که فقط احساسی (نه علمی و منطقی) حمله می کرد و چه بسا اگر آن گل دقیقه 94 نبود همین یک امتیاز را هم نمی گرفت. و اشاره نکردید سهم استقلال از علم و منطق حاکم! بر فوتبال ایران چقدر است؟ یا چه اندازه باشد خوب است؟ اصولاً این علم و منطقی که استقلال از آن بی بهره است چه شکلی است؟ و آیا همین استقلال در آن دو فصلی که قهرمان لیگ برتر شد احساسی تر از امروز نبود!؟ و آیا مشکل امروز استقلال همین نیست که به آن اندازه ای که باید احساسی نیست!؟
دوست خوبم، این مردمی که به ورزشگاه می آیند و آن هایی که شعار میدهند نماینده هزاران و بلکه میلیون ها نفری نیستند که بازیهای استقلال را از طریق تلویزیون می بینند! شما اگر چنین اعتقاد دارید، چگونگی اعطای این نمایندگی را شرح دهید چراکه راهکار نظرسنجی تان دیگر پاشنه آشیل آشنایی با نقطه نظرات مردم است! و امروز خود آنهایی که در اینگونه نظرسنجی ها شرکت می کنند نیز حتی به نتایج اش اعتماد ندارند!
باز صد البته جای شکرش باقی است که نمی توانید منکر اقدامات مثبت واعظ آشتیانی باشید اما قبول کنید ایشان مگر جز همین اصرار بیش از حدشان به زعم شما روی مرفاوی، اقدام مثبت دیگری دارند! که تنها اقدام اصولی و مثبت مدیریت جدید استقلال همین اصلاح شیوه تیم داری از شکل پیشین هیاتی اش به شکلی قابل احترام و موجه است. و برفرض که ادامه کار با مرفاوی اشتباه است! در دایره محدود مربیان ایران، پیشنهاد شما کدام یک است؟ و فاصله آن گزینه مورد نظر با مرفاوی چقدر است، که این جابجایی در میانه فصل توجیه پذیر باشد!؟
دوست خوبم! آنروز نتایج نظرسنجی برنامه فوتبال برتر هم به نفع سایپا بود، یعنی بیشتر مردم حدس زده بودند سایپا برنده می شود. و فراموش کردید که شرکت در این نظرسنجی تا دقیقه 70 بازی بود و سایپا در دقیقه 23 به گل رسید! و عقل سلیم یک شرکت کننده در این نظرسنجی می گوید احتمال برنده شدن تیمی که تا دقیقه 70 برنده است بیشتر است و آن شرکت کننده بیشتر به جایزه بعد از قرعه کشی برنامه فکر می کند تا عملکرد ضعیف استقلال در بازی های قبلی.
خالی بودن 95 درصد از سکوها و صندلی ها را هم باید در همان راستای برگزاری مسابقات لیگ بعد از وقفه ای 20 روزه در روزهای آغازین هفته و در خلال ساعات کاری و میان روز جست وجو کرد، هرچند اگر جمعیت بیشتری می رفت شاید دیگر تماشاچیانی از دل هواداران بیرون نمی ماندند که صدایشان شنیده شود.
من اعتراف می کنم از ترس سقوط شما از روی بام آنقدر عقب عقب آمدم که از دیگر سوی بام افتادم و ما هر دو به شیوه ی خود اعتدال را جایی میانه ی بام گم کرده ایم که این درد امروز و دیروزمان نیست، ما وراث خوبی هستیم. «حرف آخر» هم هیچ، که همیشه حرفی باقی است.
روزنامه البرز ورزشی - سه شنبه 22 دی 88
