معادله‌یی که از امیر بزرگ‌تر است
رامتین جباری
مزدک گفت هر وقت امیر با
استقلال هفته اول لیگ را برده، قهرمان شده و ادامه داد که امیر همیشه هفته‌های دوم
را برنده نبوده! استقلال به تبعیت از این قانون نانوشته امیر، هفته دوم لیگ
دوازدهم را به سایپا باخت. گل اول را که
رحمتی خورد استادیوم یک‌صدا به یاد «فرهاد مجیدی» افتاد. امیر روی نیمکت نبود تا
دوربین‌ها چهره‌اش را بعد از خوردن دو گل و شنیدن اسم «فرهاد» نشان دهند، اما درک حس‌اش
در آن لحظه کار سختی نیست.
بعد از بازی گفت که
تماشاگران آزادند هر کسی را دوست دارند تشویق کنند و مردم «مجیدی» را دوست دارند و
استقلال فوتبال را خوب بازی نمی‌کند. روزنامه‌ها و سایت‌های خبری به کمک شبکه‌های
اجتماعی «فرهاد» را برای استقلال، جایگزین «دایی» و فصل پیش پرسپولیس کردند. حالا
از هر دقیقه‌یی که هواداران استقلال حس خوبی نداشته باشند، با تشویق فرهاد احساس‌شان
را به دیگران منتقل می‌کنند.
اشتباه امیر کجا بود؟
اشتباه او دقیقاً جایی بود که خودش نبود. او برای این فصل ژست «آشتی ملی» [ملی در
مقیاس باشگاه استقلال] گرفت اما از ظرفیت‌های خودش غافل شد. شعار می‌داد که می‌خواهد
«سرمایه‌سوزی» نکند، که برای «تسویه حساب‌های شخصی» به استقلال نیامده و ماندن
رحمتی یا جباری را نشانه این «تغییر» می‌دانست. اما سناریویی که برای فرهاد نوشت
یک «گاف» بزرگ داشت؛ وقتی که حتی بی‌سلیقه‌ترین عضو فوتبال ایران هم فرهاد را با
پیراهن استقلال و بدون بازوبند کاپیتانی تصور نمی‌کند، امیر برای دور نگه‌داشتن 7
آبی از استقلال پشت «بازوبند» سنگر گرفت و هواداران را مقابلش دید. امیر محبوبیت سال‌های
قبل را روی سکوها ندارد. لیدرهای هم‌پیمان هم مثل سابق مقتدر نیستند تا تماشاگران
را در در همه دقایق بازی کنترل کنند. استقلال هم که پر ستاره‌تر از هر زمان دیگری
است و این همه، کار امیر سخت کرده؛ امیری که قلق لیگ ایران را فوت آب است و استاد
بازی‌های بیرون از زمین فوتبال است.
اینکه آداب طرفداری یک تیم
فوتبال در فوتبال ما غلط است، شکی نیست اما همین «آداب غلط» بخشی از همین فوتبالی
است که امروز عقب‌نشینی امیر را به حساب مدارا با همین آداب نادرست می‌گذارد.
نکنونام بازوبند استقلال را نبست تا اعلام کند اسمش زیر اسم امیر نیست. رحمتی
بازوبند را بست تا ثابت شود استقلال قانون خودش را دارد که حتی امیر هم قادر نیست
برایش تبصره و متمم بنویسد و فرهاد مجیدی تشویق می‌شود تا امیر تجربه کند که
هوادار برای انتخاب‌هایش از کسی اجازه نمی‌گیرد.
این استقلال هم می‌تواند
مثل استقلال لیگ هشتم یا سپاهان لیگ نهم و دهم «قهرمان» شود. امیر دل به این بسته
که معمولاً تیم‌هایش خوب شروع نمی‌کنند اما استقلال 91 با همه استقلال‌های تمام
سال‌های امیر متفاوت است. چراکه امروز او، به جبر شرایط، باید از همان مسیری «لیگ
12» را طی کند که خودش به دقت برای دیگران ترسیم می‌کرد. گاهی فقط با یک اشتباه
خیلی کوچک، نتیجه یک معادله خیلی بزرگ غلط می‌شود. امیر اشتباه اول را قبل از شروع
لیگ مرتکب شد.
شنبه 7 مرداد 91
