حبسِ حق

هراسِ انسان از انسان و شرمِ بی نهایت خاک از این سرشتِ سیاه. سقوطِ تمدن و مرگِ ایمان به پای مدعیانی پوچ که در وصفِ شان واژه در گریز است. حبسِ حق به دستِ قومِ تباهی..

رکعت، رکعت، نمازِ وحشت به محرابِ خونبار

و خدایی که هنوز هم خواب است.