پنجمین داربی سال 90 مردان جسور می‌خواهد
شک کنی، باختی
رامتین جباری
از چهارشنبه 10 فروردین تا امروز، پنجشنبه 13 بهمن ماه 90، حساب داربی‌های شهر تهران حتی از دست «داربی بازها» هم در رفته! همان‌هایی که روزهای یک سال را یکی یکی می‌شمارند و با قرعه‌کشی مسابقات لیگ، چشم‌هایشان فقط برق هفته‌یی را می‌گیرد که استقلال و پرسپولیس به مصاف هم می‌روند. حالا آن‌هایی که جشن فوتبال‌شان تنها دو روز در سال بود، سال نود را با هیجان و استرس «پنج» داربی خاطره می‌کنند.
گرچه سهم نیمه سرخ از «جشنواره شهرآورد» ناکامی محض بود اما همه حس انتقام تلمبار شده برای امروز، شاید کابوس سال نود را یک‌جا جبران کند. آخرین برد پرسپولیس در داربی، سالگردش همین فرداست! 14 بهمن 88 روزی بود که پس از سریال تساوی‌های اعصاب خوردکن و شک‌برانگیز! شوت کاکرویی «کریم باقری»، داربی را به نام «پرسپولیسِ دایی» سند زد تا از سیاسی بودن بیست و پنجمین مسابقه برتر باشگاهی فوتبال جهان و داربی اول آسیا، رفع اتهام شود.
داربی‌های سال نود با دیدار برگشت لیگ دهم شروع و با تکرار نتیجه رفت، یک بر صفر به نفع استقلال ثبت شد تا پرویز مظلومی بند دوم قراردادش را برای لیگ یازدهم گارانتی کند. داربی دوم 6 ماه بعد از آن، 25 شهریور برگزار شد تا این بار هم استقلال برای سومین بار پیاپی پرسپولیس را شکست دهد تا حبیب کاشانی مجبور به جدایی شود!
اگر از مساوی دو بر دو (داربی 72) تورنمنت دوستانه سه‌جانبه تهران چشم‌پوشی کنیم، داربی 73 جایی است که سردار رویانیان به شدت مقاومت کرد تا در روزهای بحرانی پرسپولیس، بار دیگر به چنگ رقیب دیرینه نیفتد، مقاومتی که ته‌مانده انگیزه بازیکنان پرسپولیس را برای یک مسابقه حیثیتی به باد داد و 18 آذر 90 روزی بود که پرسپولیس چهارمین شکست رسمی و پیاپی را برابر «استقلالِ مظلومی» تجربه کرد و حمید استیلی را برای همیشه به خانه فرستاد!
امروز و بعد از 55 روز از شکست سه بر صفر، پرسپولس بدون دایی و بدون استیلی، با زوج «رویانیان-دنیزلی» از رده هشتم به مصاف تیم صدرنشین لیگ‌برتر می‌رود که حالا بعد از جنگ تبریز یک جنجالی تمام‌عیار است. مصطفی دنیزلی با خاطره یک برد و یک تساوی از داربی‌های تهران، برای پیروزی در داربی 74 یک ماموریت ویژه دارد! از اطرافیان سردار خبر می‌رسد که رویانیان به آقامصطفی سفارش کرده «استقلال را حتماً ببر»، پاداش‌های ویژه و وعده‌هایی از جنس «سردار دست و دل‌باز» همه را برای برنده شدن هوایی می‌کند و این همان چیزی است که استقلال را می‌ترساند؛ رویارویی با یک تیم زخمی که هیچ چیز برای از دست دادن ندارد!
استقلال در مقایسه با داربی 73، مجیدی، جباری، تیموریان و امیرآبادی را ندارد! یعنی زننده دو گل از سه گل (مجتبی)، دهنده دو پاس گل (آندو و امیرآبادی) و فرهاد که خطای پنالتی روی او گرفته شد! از این بازیگران اصلی آن روز استقلال یکی در کرانه‌های جنوبی خلیج‌فارس با خاطره‌هایش سرگرم لیگ قطر است و سه تای دیگر مصدوم اند. خسرو حیدری غایب سرشناس داربی 73، امروز هم محروم است و مظلومی با تلسکوپ گالیله هم در «کهکشان راه آبی» ستاره‌های جایگرین را پیدا نمی‌کند؛ با اینحال روحیه‌اش برای داربی خوب است و در جستجوی لقب تازه‌تری می‌گوید: «بارسا از بردن ال‌کلاسیکو و استقلال از بردن پرسپولیس سیر نمی‌شوند.» حتی اگر غیبت مجتبی پلی‌تیک استقلال و سوپرایز امروز پرویز برای افندی باشد، دست او برای ستاره‌بازی خالی است.
پرسپولیس هم با مصطفی‌پاشا اگر چه حالش بهتر است اما از باختن استعفا نداد و برای از دست‌دادن شش امتیاز، شش گل از ملوان و صنعت‌نفت خورد تا به اجبار تن به معرفی یک پدیده دهد؛ «حسین هوشیار»! که اولین بار نامش همین پنج هفته پیش برابر همین استقلال و با پیراهن شهرداری‌یاسوج مطرح شد. دروازه‌بان شجاعی که شاید تنها ترسش از حنیف عمران‌زاده باشد و یک استادیوم آزادی پُر که با دو تجربه قبلی‌اش قطعاً متفاوت است! اگر دنیزلی امروز سنگر را به سنگربان گمنامش بسپارد، یعنی برای فتح داربی دست از جان شسته و با رمز «یا مرگ یا پیروزی» در جستجوی سپاه پرویز است، پرویزی که نمی‌خواهد تکیه‌گاه محکم داربی‌ها و رکورد بی‌نظیرش را با یک شکست از دست بدهد. او می‌داند حافظه بلندمدت هواداران به شدت ضعیف است و یک شکست همه شیرینی چهار برد داربی را زهر می‌کند.
امروز ترس برادر مرگ نیست، خودش است. ترس از بازیکن‌های محروم یا مصدوم، با ترس از یک فصل پر از ناکامی و شکست، تا اجبار برای استفاده ازچهره‌های تازه! فرقی نمی‌کند. ترس از هر جنسی که باشد یک خاصیت ویژه دارد، جسارت را می‌کشد، جاه‌طلبی را می‌گیرد و دست‌ها را برای تسلیم به آسانی بالا می‌برد؛ و «شک» که به استقبال «ترس» می‌رود، زانوها را خم می‌کند و زانوهای خم شده راحت‌تر می‌شکند! پس شک کنی باختی، که در داربی شهر تهران هیچ چیز نهایی نیست حتی زمانی که نهایی به نظر می‌رسد.
پنجشنبه 13 بهمن 90
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر