یکشنبه، اسفند ۲۱، ۱۳۹۰

جاده ابریشم


نقشه راه کی‌روش برای حضور در برزیل
یورش به حریفان آسیایی
رامتین جباری

به حریفان ایران نگاهی می‌کنیم؛ ازبکستان – قطر – لبنان و کره‌جنوبی، و دو سهمیه مستقیم برای این گروه! روی کاغذ [همان کاغذ معروفی که همیشه رویش موفقیم!] ایران و کره باید برای اولی یا دومی بجنگند که جز رنکینگ و سیدبندی، تفاوتی برای رسیدن به برزیل ندارد؛ دلیلی برای مربیان لیگ‌برتری تا اکثرشان از جمعه صعود تیم‌ملی را مرتبا تبریک بگویند! فوتبال را سال‌هاست که «اسم»ها بازی نمی‌کنند. نمونه‌اش اسم ایران که همیشه از اسم کره‌شمالی بزرگ‌تر بوده و هست اما این ما بودیم که بجای آنها تقابل با برزیل را در جام‌جهانی 2010 از تلویزیون حسرت خوردیم و فوتبال را «اسم»ها بازی نمی‌کنند، برای همین فیفا بازی‌های انتخابی را هر دوره برگزار می‌کند و فوتبال را دیگر «اسم»ها بازی نمی‌کنند که اگر می‌کردند از قهرمانی آرژانتین 26 سال نگذشته بود؛ کی‌روش می‌گوید: «در آسیا، دیگر حریف آسانی وجود ندارد!»
2022
قطر میزبان جام‌جهانی 2022 است؛ «برزیل 2014» و «روسیه 2018»، تنها شانس‌های قطر برای تجربه جام‌جهانی پیش از میزبانی است. این تصور که قطر همین حریف دوره قبل بازی‌های مقدماتی باقی بماند، کودکانه است. قطر برای صعود همه کار می‌کند، هرچند در همان توهم فانتزی هم سهم ما از رویارویی با قطر در دو بازی فقط دو امتیاز بود! پس قطر در کسب سهمیه برزیل رقیبی جدی است. بورا میلوتینوویچ نماینده قطر در کوالالامپور برای شب قرعه‌کشی می‌گوید: «خیلی دوست دارم با کی‌روش موفق شوید اما قطر حریف قدری خواهد بود، البته ایران یکی از دو مدعی اصلی صعود است.»

یه مشت انگیزه
«شش ماه پیش اگر می‌گفتیم در این مرحله حاضر می‌شویم، کسی باور نمی‌کرد.» این‌ها را تئو بوکر سرمربی لبنان می‌گوید. لبنان در مرحله قبل بالاتر از امارات و کویت ایستاد تا اینجا بار دیگر حریف کره‌جنوبی شود؛ «ما مثل ایران و کره نیستیم ولی یک مشت جوان هستیم که فکر می‌کنیم در فوتبال همه چیز ممکن است.» این طرز تفکر ریشه در برد دو بر یک برابر کره‌جنوبی دارد که در بیروت اتفاق افتاد! انگیزه لبنان برای این گروه محترم و بازی در بیروت خطرناک است و البته که لبنان دردسر چندانی برای تیمی که نگاهش به برزیل است نباید داشته باشد! (از جنس اظهارنظرهای روی کاغذ!)

جدی بگیرید
مراسم گروه‌بندی هنوز شروع نشده، وادیم آبراموف کنار کی‌روش نشسته و با او حرف می‌زند؛ «ترجیح می‌دهم با ژاپن همگروه شویم تا تیم شما.» قرعه ازبکستان ولی به نام ایران افتاد تا آرزوی سرمربی‌اش برآورده نشود؛ «بازی در ورزشگاه آزادی خیلی سخت است ولی ازبک‌ها حریف دست و پا بسته‌یی نیستند.» ازبکستان صدرنشین گروه C در مرحله قبل است که با 6 امتیاز اختلاف بالاتر از ژاپن ایستاد! ازبسکتان ژاپن را در ژاپن شکست داد و کره‌شمالی را در دو بازی رفت و برگشت برد تا پرامتیازترین تیم مرحله سوم مقدماتی آسیا شود. آنها با 16 امتیاز، از عراق، کره‌جنوبی، استرالیا و ایران، صدرنشینان گروه‌های A، B، D وE ، امتیاز بیشتری داشتند! بازی‌ها برای ما از تاشکند و از روز یک‌شنبه، 14 خرداد 91، برابر ازبک‌ها شروع می‌شود.

مثلث وحشت
و «کره‌جنوبی» که همیشه کره‌جنوبی است. جنس ترسی که فوتبال ژاپن از ایران دارد، ما به نحوی از کره داریم و به همین خاطر خیلی‌ها تکرار ملبورن را به دوباره سئول ترجیح می‌دادند؛ «سخت‌ترین مسابقه عمرم مسابقه با ایران بود. بازی در آزادی وحشتناک است.» میاموتو کاپیتان سابق تیم ژاپن هنوز هم از ایران و آزادی می‌ترسد، در مقابل نماینده کره‌جنوبی در مراسم قرعه‌کشی می‌گوید: «ایران را شکست می‌دهیم و برای هشتمین بار متوالی صعود می‌کنیم.» و این بخشی از حس ترس جاری بین مثلث قدرت فوتبال آسیاست. آخرین مسابقه ایران در این مرحله، 28 خرداد 92 در شهر سئول است!

از ایران تا برزیل
از تاشکند تا سئول، ورژن برزیلی جاده ابریشم است که «تهران» را به «برازیلیا»، پایتخت فوتبال جهان برای تابستان 2014، متصل می‌کند؛ «جام‌جهانی 2014 برزیل». نخستین گوی قرعه‌کشی به نام ایران بود که مهدوی‌کیا برداشت و ما طبق سیدبندی و برنامه از پیش تعیین شده مسابقات، بین دو پایان نوستالژیک دو دل بودیم؛ ملبورن یا سئول؟ قرعه «سئول» را انتخاب کرد. حالا ماموریت ناتمام «دایی-قطبی» از مشروح وظایف «کارلوس کی‌روش» است؛ «به طور قطع می‌توانیم به جام‌جهانی صعود کنیم.» این را کی‌روش در پایان شب قرعه‌کشی می‌گوید و با یک «اگر» ادامه می‌دهد؛ «اگر طبق برنامه عمل کنیم.»

دستا بالا
جنگ کی‌روش فقط با جبهه مقابل نیست. حریفان این گروه فقط بخشی از دغدغه کارلوس برای رسیدن به برزیل است. زمزمه‌های درگیری‌های پشت جبهه از فردای شب قرعه‌کشی در تهران آغاز شد. «قرعه آسان»، «صعود حتمی»، «عربستان و بحرین که نیستند» و پچ‌پچ‌های دیگر برای آسان نشان دادن (با آسان کردن اشتباه نشود) ماموریت کی‌روش! و اما! اضافه کنید هجمه‌یی سازماندهی شده که علیه فدراسیون کفاشیان برای دوره دوم، از سوی بالانشینان به راه افتاده! از سازمان بازرسی کل کشور تا نق‌های جماعتی که نامزدشان رای نیاورد! که تبعتشان سر راه تیم‌ملی و کی‌روش به زودی سبز خواهد شد. منتظر باشید. این بار خبر کوتاه نیست، دنباله‌دار خواهد شد و شاید تا جا ماندن ایران از بازی‌ها کش بیاید؛ «سازمان بازرسی کل کشور پرونده انتخابات فدراسیون فوتبال را به دادسرای کارکنان دولت ارجاع کرد که پیرو آن علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال به این دادسرا احضار شد.» و همین برای فیفا کافی است!

پی‌نوشت؛ در ایران هم فوتبال را اسم‌ها بازی نمی‌کند ولی به شیوه‌یی منحصر بفرد. فوتبال در ایران جایی بیرون از زمین چمن و پشت میزهای مدیریتی بازی می‌شود.
نکته پرسشی؛ سازمان بازرسی کل کشور هیچ بازرسی کلی دیگری جز پرونده کفاشیان نداشت؟
توضیح؛ پرونده‌های سازمان بازرسی کل کشور با قید فوریت مورد رسیدگی قرار می گیرد.
آرزو؛ ای کاش همه مسوولیت‌ها گردن سازمان بازرسی کل کشور بود.
نتیجه؛ سازمان بازرسی کل کشور

یک‌شنبه 21 اسفند 90
 

هیچ نظری موجود نیست: